Sunday is always gloomy.

Αποκλείεται να μην το έχετε καταλάβει και εσείς - η Κυριακή είναι εξ' ορισμού καταθλιπτική μέρα. Κατ' αρχάς ξέρεις ότι αύριο είναι Δευτέρα και ναι πρέπει να ακούσεις τον μισητό ήχο της σιχαμένης ωρολογιακής βόμβας που έχεις στο κομοδίνο σου, η οποία είναι βέβαιο ότι θα σε ξυπνήσει τη στιγμή που το όνειρο σου θα βρίσκεται στο πιο ενδιαφέρον και με σασπένς σημείο του. Επίσης την Κυριακή κατά έναν τρομερά περίεργο τρόπο, έξω στο δρόμο επικρατεί μία πραγματικά υπόκωφη ησυχία. Σίγουρα είναι μία ευχάριστη αλλαγή να μην σε ξυπνάει ο μαλάκας που κορνάρει ασυστόλως επειδή ο άλλος μεγαλύτερος μαλάκας τον έκλεισε για να πάει να πληρώσει τη ΔΕΗ εδώ δίπλα - still δεν παύει να με ξενίζει αυτή η ησυχία.

Αν ο trademark ήχος της Νέας Υόρκης είναι η σειρήνα (ασθενοφόρου ή περιπολικού), τότε μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι του Παγκρατίου είναι ο πραγματικά απαίσιος, μαθουσάλας, σκατόγερος ακορντεονίστας, ο οποίος ΠΑΝΤΑ θα σταματήσει ακριβώς στη γωνία της πολυκατοικίας μου και θα παίζει για κανένα τέταρτο το άστα τα μαλλάκια σου. Απορώ ακόμα πώς περπατάει και ΠΑΙΖΕΙ αυτό το διαβολοόργανο μετά από τις αμέτρητες κατάρες που το έχω ρίξει. Don't get me wrong δεν είναι ότι δεν είμαι ρομαντικός ή ότι δεν μ' αρέσει αυτή η ατμόσφαιρα της παλιάς Αθήνας - κάθε άλλο. Αρκεί να μην την έχω στα αφτιά μου τη στιγμή που στον ύπνο μου εκτυλίσσεται ένα επεισόδιο των X-Files (fuck πρέπει να σταματήσω να βλέπω Mulder πριν την πέσω). Πώς να μην είμαι moody την Κυριακή λοιπόν, μετά απ' αυτό το ξύπνημα?

Οπότε σας ρωτώ, με τέτοιο ξύπνημα και με τις παραπάνω σκέψεις, είναι δυνατόν να έχει κανείς κέφι την Κυριακή? Εγώ ψηφίζω ΟΧΙ και ως γνήσιος Κριός δεν δέχομαι αντίθετη άποψη γιατί απλά είναι λανθασμένη.

Η Κυριακή πρέπει να περιλαμβάνει τα εξής : super late ξύπνημα με νεύρα και με πρώτη φράση "ψόφα σκατόγερε", κατευθείαν μεσημεριανό σαβούριασμα από delivery, μία απίστευτα μεγάλη και αχνιστή κούπα καφέ, και μία πολύ violent splatter ταινία - όχι απαραίτητα ποιοτική στυλ Tarantino, μας κάνει και μία trashy, yet fun στυλ Romero.

Και για να κλείσει μία σωστή moody Κυριακή προτείνω ένα (ή παραπάνω) ωραιότατο ποτηράκι Chardonnay υπό τους ήχους απαλής και ελαφρώς καταθλιπτικής μουσικής - προτείνω τα εξής : Closer - Kings of Leon, Any Other Way - Captains Intangible, Mad World - Gary Jules.

Cheers!

Donnie Darko